Назиров Улан Абдымажитович – врач травматолог-ортопед отделения травматологии № 2 Бишкекского научно-исследовательского центра травматологии и ортопедии, тел.: +996-555 226689, e-mail: dr.nazirov.u@mail.ru
Исупов Роман Вячеславович – аспирант кафедры травматологии и ортопедии медицинского факультета КРСУ, тел.: +996-557 557764, e-mail: roma.isupov.92@mail.ru
НАШ ОПЫТ ЛЕЧЕНИЯ ПЕРЕЛОМОВ ЗАДНЕГО КРАЯ ДИСТАЛЬНОГО МЕТАЭПИФИЗА БОЛЬШЕБЕРЦОВОЙ КОСТИ
Приведены результаты оперативного лечения 103 больных с переломами заднего края дистального метаэпифиза большеберцовой кости, лечившихся в БНИЦТО с 2014 по 2020 г. В контрольную группу вошли 58 (56,3 %) больных, перенесших остеосинтез заднего края дистального метаэпифиза большеберцовой кости ранее известными методами. В послеоперационном периоде голеностопный сустав иммобилизован гипсовой лонгетой, больные получали реабилитацию по традиционной методике. Основную группу составили 45 (43,7 %) больных. Им выполнен остеосинтез перелома заднего края по новой методике, послеоперационная реабилитация проведена с использованием усовершенствованной методики реабилитации. Клиническое применение новой методики остеосинтеза заднего края дистального метаэпифиза большеберцовой кости позволило улучшить исходы оперативного лечения у больных основной группы, увеличить количество отличных результатов лечения с 11,2 до 42,2 % в 3 раза (на 2,5 %), хороших результатов с 17,7 до 44,4 % в 2 раза (на 2,5 %), снизить процент неудовлетворительных результатов с 33,4 до 13,3 % – в 5 раз (на 2,5 %) (р < 0,001), средний срок пребывания в стационаре в 1,5 раза (с 11,5 до 7,6 дня) (р < 0,001) и повысить эффективность восстановления функции голеностопного сустава в 1,2 раза (р < 0,001) по сравнению с больными контрольной группы.
Keywords in Russian:голеностопный сустав; задний край большеберцовой кости; перелом; остеосинтез; исходы лечения
ЧОҢ БАЛТЫР СӨӨГҮНҮН АРТКЫ ЧЕТИНИН СЫНЫГЫН ДАРЫЛООДОГУ БИЗДИН ТАЖРЫЙБА
Макалада 2014-жылдан 2020-жылга чейин Бишкек Травматология жана ортопедия илим-изилдөө борборунда дарыланган, чоң балтыр сөөктүн дисталдык метаэпифизинин арткы чети сынган 103 бейтапты хирургиялык дарылоонун жыйынтыктары берилген. Көзөмөлдөө тобуна чоң балтыр сөөктүн дисталдык метаэпифизинин арткы чети сынган, мурда белгилүү болгон ыкмалар менен сынган сөөктөрү бириктирилген 58 (56,3 %) бейтап кирген. Операциядан кийинки мезгилде шыйрак-таман мууну гипс менен иммобилизацияланып, бейтаптар салттуу ыкма боюнча реабилитациядан өтүштү. Негизги топ 45 (43,7 %) бейтаптан турган. Алардын арткы четки сыныктары жаңы ыкма боюнча бириктирилди, операциядан кийин калыбына келтирүү өркүндөтүлгөн калыбына келтирүү ыкмасын колдонуу менен жүргүзүлдү. Чоң балтыр сөөктүн дисталдык метаэпифизинин арткы четинин сөөктөрүн бириктирүүнүн жаңы ыкмасын клиникалык колдонуу негизги топтогу оорулууларды хирургиялык дарылоонун натыйжаларын жакшыртууга, алардын санын көбөйтүүгө мүмкүнчүлүк берди. Мыкты дарылоо натыйжалары 11,2 % дан 42,2 % га чейин болуп, 3 эсеге өстү (3,7 % га), жакшы натыйжалар 17,7 % дан 44,4 % га чейин болуп, 2,5 эсеге өстү (2,5 % га), канааттандырарлык эмес натыйжалардын пайызы 33,4 % дан 13,3 % га чейин болуп, 5 эсе төмөндөдү (2,5 % га) (p < 0,001), ооруканада болуунун орточо узактыгы 1,5 эсе төмөндөдү (11,5 күндөн 7,6 күнгө чейин) (p < 0,001) жана шыйрак-таман муунунун функциясын калыбына келтирүүнүн натыйжалуулугу контролдоо тобундагы бейтаптар менен салыштырганда 1,2 эсеге жогорулаган (p < 0,001).
Keywords in Kyrgyz:шыйрак-таман мууну; чоң балтыр сөөктүн арткы чети; сынык; остеосинтез; дарылоонун натыйжалары
OUR EXPERIENCE IN TREATMENT OF FRACTURES OF THE POSTERIOR MARGIN OF THE DISTAL METAEPIPHYSIS OF THE TIBIA
The article regards the results of surgical treatment of 103 patients with fractures of posterior edge of distal tibial metaepiphysis, treated in BNICTO from 2014 to 2020. The control group included 58 (56.3%) patients who underwent osteosynthesis of the posterior edge of the distal metaepiphysis of the tibia using previously known methods. In the postoperative period, the ankle joint was immobilized with a plaster cast and the patients received rehabilitation according to the traditional method. The main group consisted of 45 (43.7 %) patients. He underwent osteosynthesis of the posterior margin fracture using a new technique, postoperative rehabilitation was performed using an improved rehabilitation technique. Clinical application of the new technique of osteosynthesis of the posterior edge of the distal tibial metaepiphysis made it possible to improve the outcomes of surgical treatment in patients of the main group, to increase the number of excellent treatment results from 11.2 % to 42.2 % in 3.8 times (by 3.7 %), good results from 17.7 % to 44.4 % by 2.5 times (by 2.5 %), to reduce the percentage of unsatisfactory results from 33.4 % to 13.3 % – by 5 times (by 2.5 %) (p < 0.001), the average length of hospital stay is 1.5 times (from 11.5 to 7.6 days) (p < 0.001) and the efficiency of restoring the function of the ankle joint is increased by 1.2 times (p < 0.001) compared with patients in the control group.
Keywords in English:ankle joint; posterior edge of the tibia; fracture, osteosynthesis; treatment outcomes