«КРСУнун ЖАРЧЫСЫ» журналынын МААЛЫМАТ ПОРТАЛЫ

Плевральный выпот (ПВ) – это патологическое скопление жидкости между листками плевры, являющееся результатом нарушения местных и/или системных факторов. ПВ является осложнением более 80 различных заболеваний, в том числе злокачественных новообразований, заболеваний легких, почек, печени, сердца, органов желудочно-кишечного тракта и диффузных заболеваний соединительной ткани. В данной статье представлена информация об основных причинах скопления жидкости, традиционных способах лечения и возможности применения химического плевродеза. Химический плевродез – это процедура, направленная на облитерацию плевральной полости путем внутриплеврального введения различных химических агентов (тальк, тетрациклин, йодповидон и др.). Основными состояниями, при которых используется химический плевродез, являются злокачественный ПВ и спонтанный пневмоторакс. В историческом аспекте изучение данного вопроса длится уже более века, так как не существует единого мнения о механизме и выборе плевросклерозанта. В данном обзоре рассмотрены наиболее распространенные агенты для плевродеза, возможные побочные эффекты, эффективность, безопасность, а также возможность его применения при транссудативных ПВ. Несмотря на широкую осведомленность данного вопроса в мировой практике, поиск наиболее эффективного и безопасного способа химического плевродеза до сих пор является актуальным вопросом.

плевральный выпот; злокачественный плевральный выпот; транссудативный плевральный выпот; плевродез; йодповидон; нитрат серебра

Өпкө челинде суюктун топтолушу – бул жергиликтүү жана/же системалык факторлорунун бузулушунун натыйжасында чыккан өпкөнүн чел кабыгынын катмарларынын ортосундагы суюктуктун патологиялык топтолушу. Өпкө челинде суюктун топтолушу 80ден ашык ар кандай оорулардын, анын ичинде зыяндуу шишиктердин, өпкө, бөйрөк, боор, жүрөк, ичеги-карын оорулары органдарынын жана тутумдаштыргыч ткандардын ооруларынын кабылдап кетүүсү. Бул макалада суюктуктун топтолушунун негизги себептери, дарылоонун салттуу ыкмалары жана химиялык плевродезди колдонуу мүмкүнчүлүгү тууралуу маалымат берилет. Химиялык плевродез – өпкө чел кабыгына ар түрдүү химиялык агенттерди киргизүү менен өпкө көңдөйүн облитерациялоого багытталган процедура (тальк, тетрациклин, повидон йод ж.б). Химиялык плевродезди колдонуунун негизги шарттары - өпкөнүн чел кабыгынын залалдуу шишиги жана стихиялуу пневмоторакс. Тарыхый аспектте плевросклерозантты тандоо механизми жана тандоосу боюнча бирдиктүү пикир жок болгондуктан, бул маселени изилдөө бир кылымдан ашык убакыттан бери уланып келе жатат. Бул сереп салууда плевродез үчүн эң көп таралган агенттерди, мүмкүн болгон терс таасирлерди, натыйжалуулукту, коопсуздукту жана транссудативдүү өпкөнүн чел кабыгында суунун топтолушунда колдонуу мүмкүнчүлүгүн талкуулайт. Бул маселе дүйнөлүк практикада кеңири маалым болгондугуна карабастан, химиялык плевродездин эң эффективдүү жана коопсуз ыкмасын издөө дагы эле актуалдуу маселе бойдон калууда.

өпкө челинде суюктун топтолушу; өпкөнүн чел кабыгынын залалдуу шишик; өпкө челинде трансудативдүү суюктун топтолушу; плевродез; йод повидон; күмүш нитраты

Pleural effusion (PE) is a pathological accumulation of fluid between the pleural layers, resulting from a violation of local and/or systemic factors. PE is a complication of more than 80 different diseases, including malignant neoplasms, diseases of the lungs, kidneys, liver, heart, organs of the gastrointestinal tract and diffuse diseases of the connective tissue. This article provides information on the main causes of fluid accumulation, traditional methods of treatment and the possibility of using chemical pleurodesis. Chemical pleurodesis is a procedure applied to create the symphysis between the parietal and visceral pleura by intrapleural administration of various chemical agents (talc, tetracycline, iodopovidone, etc.). The major conditions treated with chemical pleurodesis are malignant PE and spontaneous pneumothorax. Although the history of chemical pleurodesis began over a century ago, detailed data on the mechanisms of action of sclerosing agents are highly incomplete. This review discusses the most common agents for pleurodesis, possible side effects, effectiveness, safety, and the possibility of its use in transudative PE. Despite the wide awareness of this issue in world practice, the search for the most effective and safe method of chemical pleurodesis is still a live issue.

pleural effusion; malignant pleural effusion; transudative pleural effusion; pleurodesis; iodopovidone; silver nitrate