«КРСУнун ЖАРЧЫСЫ» журналынын МААЛЫМАТ ПОРТАЛЫ

С каждым годом увеличивается продолжительность жизни c последующим ростом распространенности сердечно-сосудистых заболеваний, в частности терминального этапа сердечно-сосудистого континуума – хронической сердечной недостаточности. Распространенность хронической сердечной недостаточности по данным Всемирной организации здравоохранения в развитых странах составляет около 1–2 % в целом, а у пациентов старше 70 лет – более 10 %. Несмотря на значительные достижения в медицинской терапии, направленной на предотвращение развития и прогрессирования сердечной недостаточности, прогноз пациентов после их первой госпитализации по поводу хронической сердечной недостаточности остается неблагоприятным. Во всем мире от 2 до 17 % пациентов с хронической сердечной недостаточностью умирают во время первой госпитализации, при этом смертность составляет от 17 до 45 % в течение одного года после госпитализации и более 50 % – в течение 5 лет. Также имеет значение состояние различных органов и систем у пациентов, госпитализированных по поводу декомпенсации сердечной недостаточности. Сердечная недостаточность часто сосуществует с рядом сопутствующих заболеваний, среди которых особое значение имеет снижение функции почек. Снижение скорости клубочковой фильтрации, например, при остром повреждении почек или хронической болезни почек, независимо предсказывает смертность и ускоряет общее прогрессирование сердечно-сосудистых заболеваний и сердечной недостаточности. Важно отметить, что заболевания сердца и почек взаимодействуют сложным двунаправленным и взаимозависимым образом как в острых, так и в хронических ситуациях. В данной обзорной статье мы хотим рассмотреть распространенность дисфункции почек и ее основные причины у больных пожилого и старческого возраста, госпитализированных по поводу острой декомпенсации хронической сердечной недостаточности.

дисфункция почек; острая декомпенсация хронической сердечной недостаточности; хроническая сердечная недостаточность; пожилой и старческий возраст

Жыл сайын жашоонун узактыгы жүрөк-кан тамыр ооруларынын, атап айтканда, жүрөк-кан тамыр континуумунун терминалдык стадиясынын – өнөкөт жүрөк жетишсиздигинин таралышынын кийинки өсүшү менен өсүүдө. Бүткүл дүйнөлүк саламаттыкты сактоо уюмунун маалыматы боюнча өнөкөт жүрөк жетишсиздигинин таралышы өнүккөн өлкөлөрдө жалпысынан болжол менен 1–2 %ды, ал эми 70 жаштан ашкан бейтаптарда 10 %дан ашыкты түзөт. Жүрөк жетишсиздигинин өнүгүшүн жана өрчүшүнүн алдын алууга багытталган медициналык терапиядагы олуттуу жетишкендиктерге карабастан, өнөкөт жүрөк жетишсиздиги үчүн биринчи ооруканага жаткырылгандан кийин пациенттердин болжолу жагымсыз бойдон калууда. Дүйнө жүзү боюнча, өнөкөт жүрөк жетишсиздиги менен ооругандардын 2 %дан 17 %га чейинкиси биринчи госпитализациялоо учурунда өлөт, өлүмү ооруканага жаткырылгандан кийин 1 жыл ичинде 17 %дан 45 %га чейин жана 5 жылдын ичинде 50 %тен ашык. Декомпенсацияланган жүрөк жетишсиздиги үчүн ооруканага жаткырылган бейтаптардын ар кандай органдарынын жана системаларынын абалы да маанилүү. жүрөк жетишсиздиги көп учурда бир катар коштолгон оорулар менен коштолот, алардын арасында бөйрөк функциясынын төмөндөшү өзгөчө мааниге ээ. Бөйрөктүн курч жаракаты же өнөкөт бөйрөк оорусу сыяктуу гломерулярдык фильтрациясы ылдамдыгынын төмөндөшү өлүмдү өз алдынча болжолдойт жана жүрөк-кан тамыр оорулары жана жүрөк жетишсиздиги жалпы прогрессиясын тездетет. Бул жүрөк жана бөйрөк оорулары курч жана өнөкөт кырдаалдарда татаал, эки багыттуу жана өз ара көз каранды экенин белгилей кетүү маанилүү. Бул макалада биз бөйрөк дисфункциясынын таралышын жана өнөкөт жүрөк жетишсиздиги курч декомпенсациясы үчүн ооруканага жаткырылган улгайган жана карып калган пациенттерде анын негизги себептерин карап чыгууну каалайбыз.

бөйрөк дисфункциясы; өнөкөт жүрөк жетишсиздигинин курч декомпенсациясы; өнөкөт жүрөк жетишсиздиги; улгайган жана карылык

Every year, life expectancy increases with a subsequent increase in the prevalence of cardiovascular diseases, in particular the terminal stage of the cardiovascular continuum – chronic heart failure. The prevalence of chronic heart failure according to the World Health Organization in developed countries is about 1–2 % overall, and in patients over 70 years of age – more than 10 %. Despite significant advances in medical therapy aimed at preventing the development and progression of heart failure, the prognosis of patients after their first hospitalization for chronic heart failure remains unfavorable. Worldwide, 2 % to 17 % of patients with chronic heart failure die during the first hospitalization, with mortality ranging from 17 % to 45 % within 1 year after hospitalization and more than 50 % within 5 years. The condition of various organs and systems in patients hospitalized for decompensated heart failure is also important. Heart failure often coexists with a number of concomitant diseases, among which decreased renal function is of particular importance. Decreased glomerular filtration rate, such as in acute kidney injury or chronic kidney diseas, independently predicts mortality and accelerates the overall progression of cardiovascular diseases and heart failure. It is important to note that heart and kidney diseases interact in a complex, bidirectional and interdependent manner in both acute and chronic situations. In this review article, we want to consider the prevalence of renal dysfunction and its main causes in elderly and senile patients hospitalized for acute decompensation of chronic heart failure.

kidney dysfunction; acute decompensation of chronic heart failure; chronic heart failure; elderly and senile age